Back to reality

Γύρισα που να πάρει, γύρισα. Έναν μήνα (παρά κάτι ψιλά) διακοπές έκανα και δεν μου έφτασε, του αχόρταγου του ανθρώπου.

Δεν έχω ξανακάνει τόσο μεγάλες σε διάρκεια διακοπές. Ίσως, από τη μία, να προσπαθούσα, κι εγώ κι οι υπόλοιποι της παρέας να καθυστερήσουμε όσο περισσότερο γίνεται την επιστροφή στον πιο μίζερο Σεπτέμβρη της ζωής μας. Κι ας έχει λιακάδα, το κλίμα είναι βαρύ: άλλος ψάχνει ακόμα για δουλειά, άλλος την χάνει, άλλος αναγκάζεται να δεχτεί μείωση, άλλος ετοιμάζει τα μπογαλάκια του για το εξωτερικό. Κι εγώ τελευταία δεν αισθάνομαι πολύ καλά (τα είχα κι εγώ τα μαντάτα μου...). 

Ουφ, τέλος πάντων. Ξεκίνησα το blog τον Φλεβάρη με φοβερή όρεξη (είμαι και φύση αισιόδοξη, τι να κάνω). Μετά, ήρθαν οι εξελίξεις στην οικονομία και συννέφιασα κι εγώ, όπως τόσοι ακόμα. Δεν μου έβγαινε να γράφω για ταξιδάκια και παπαρούλες χαρωπές όταν ο κόσμος δεν ξέρει τι του ξημερώνει. Μετά, έπιασε το καλοκαιράκι, έκανα φωτοσύνθεση, ανέβηκαν τα επίπεδα βιταμίνης D, ήρθε και η Βλάστη και λέω, ε όχι! Δεν θα σας* την κάνω την χάρη, ρε γαμώτο! Και επιμένω στο ίδιο μοτίβο και τώρα. Προσεχώς, οι καλοκαιρινές μου περιπέτειες!

The Backpacker is back!

Υ.Γ. Κοίτα να δεις που μόλις το έγραψα αυτό άρχισε να βρέχει... 

* σας: ΜΜΕ, κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΕ και λοιπές "δημοκρατικές" δυνάμεις