How London wouldn't let me go, part 3

7 Ιανουαρίου, μεσημέρι, αεροδρόμιο Gatwick

Με την Γ. καθόμαστε με τα φορτωμένα καροτσάκια μας στο υπαίθριο τζούρα κλαμπ του Gatwick και οργανώναμε την αποχώρησή μας από το καταραμένο αεροδρόμιο-παγωτό. Η Backpacker ήμουν και ολίγον άφραγκη πια, οπότε έπρεπε να βρω λεφτά κάπου -ευτυχώς, αυτό ήταν εύκολο. Το δύσκολο ήταν να ξεκουμπιστούμε από εκεί το συντομότερο. Η περίπτωση να γυρίσω πίσω φορτωμένη με όλα αυτά τα πράγματα, με τον ίδιο τρόπο που πήγα στο Gatwick, με καταρράκωνε και μόνο ως σκέψη.

φωτό BBC

Read more

How London wouldn't let me go, part 2

7 Ιανουαρίου, αξημέρωτα

"Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πετάξετε, το αεροπλάνο έχει φύγει από την Αθήνα" με διαβεβαίωνε η τηλεφωνήτρια της Ολυμπιακής. Με βαριά καρδιά (αφού ήλπιζα ότι το σκατο-Gatwick θα ήταν ακόμα κλειστό), κατέβασα τα πράγματα και περίμενα έξω στο χιόνι την Τ. να ξεπαρκάρει -20 λεπτά, το αμάξι είχε γίνει σαν τσιπούρα σε βαθιά κατάψυξη. Οπότε, αφού περίμενα που περίμενα, τράβηξα κι αυτή τη φωτογραφία με το κινητό, που πίστευα ότι ήταν η τελευταία μου -για το συγκεκριμένο ταξίδι- στο Λονδίνο.

Στο μεταξύ, οι γείτονες που περνούσαν μου έριχναν περίεργες ματιές (δεν έχω αναφέρει ως τώρα ότι η Τ. μένει σε fenced community) και ένας μάλιστα με ρώτησε αν ήθελα κάτι. Σωστά, τι μπορεί να θέλει μια τύπισσα εμφανώς αγουροξυπνημένη μέσα στα χιόνια στους -5, έξω από μια πόρτα με τρεις σάκους στις 7.45 το πρωί;

Read more

How London wouldn't let me go, part 1

5 Ιανουαρίου, βράδυ

Μετά από 10 γεμάτες μέρες στο Λονδίνο, μοιρασμένες με απόλυτη ισορροπία μεταξύ 2009 και 2010, είχε έρθει η ώρα να φύγω. Πετούσα το επόμενο πρωί. Γαμώτο.

Με την Τ. επιστρέφαμε σπίτι νωρίς σχετικά μετά από ένα τελευταίο ξεπάτωμα στο κέντρο (shopping, σινεμά, κραιπάλη). Τα πεζοδρόμια του Tufnell Park έμοιαζαν σαν να γυρνούσε κάποιος από το Sainsbury's και να του είχε τρυπήσει η σακούλα με το αλεύρι -δηλαδή, κάτι σκόρπιες χιονονιφάδες που μέχρι να περπατήσουμε τα 200 μέτρα από τον σταθμό στο σπίτι, είχαν εξαφανιστεί. "Φαντάζεσαι να χιονίσει τόσο που να κλείσει το Gatwick;", είπα στην Τ. ενώ ο πέραν πάσης αμφιβολίας ξάστερος ουρανός γκρέμιζε τις ελπίδες μου αυτοστιγμεί.

Read more

Departure

When I first started telling people about creating a travel blog, most of my friends, particularly the ex-pat Greeks in London, were like, "oh, you should write in English" and so on... Well, at first it seemed like a great idea, "why not?", I thought to myself. After all, that would make my blog rather... international and it's not that my English is too bad or anything. So, the Backpack Diaries began to take shape in English. All that until this first entry...

I don't know, maybe it's because I'm a perfectionist (or just too lazy) or maybe because I have enough trouble already expressing myself in my native language, never mind a foreign one! So, yeah, I decided to write in Greek... after all, most of the Backpacker's funniest travel expreriences took place in the very land that the Backpacker is always trying to escape from.

Anyway, if you're reading this, you're already standing on the platform, so hop on. Good thing about blogging is that you can hop off anytime you want!

Read more